Het onbekende aan authentiek zijn is

dat je het niet alleen kan.

Wat is authentiek of jezelf zijn beslist niet.

Authentiek presenteren en-of schrijven is zo’n beetje het stokpaardje van de coaching wereld. Ojee, wordt dit weer een halleluja verhaal waarbij je leert dat je alles kunt, nog een keer die hete kolen uit de kast? Is dat het? Maak een keuze vanuit jezelf. Laat jouw stem spreken. Of deze: je duistere kant hoort bij jou….. Oei.

Goed, nog een paar dan, bij jezelf zijn is ook jezelf mogen zijn. Niet willen voldoen aan de verwachtingen van anderen.

Authentiek bost met normen

Dus als ik aan tafel denk: ´Ik laat mijn broek even zakken om onder tafel even de boel te laten lopen dan….´ Nee, nee, nu ga je te ver, nu ga je over normen en waarden heen!

´Maar, normen, zijn die niet opgesteld door anderen? ‘

Jazeker.

´Hoe zit het dan met niet willen voldoen aan verwachtingen van anderen?’ Moeilijk toch? Overigens hadden ze er in de middeleeuwen geen problemen mee. Dat waren nog eens tijden.´

Authentiek Is ook niet het merk ik presenteren: dat is gewoon marketing. Marketing is een product met een strik erom.

Authentiek zijn is zo ongeveer een alternatieve religie geworden. Maar van hoe je jezelf kunt zijn hebben we een puinhoop gemaakt. In deze wereld kun je niet jezelf zijn als boven omschreven. En toch zijn dit de adviezen die je krijgt. Het gevolg zien we overigens om ons heen. Het merk ik presenteren. Alles gericht op……oh ja, jezelf. Dat is wat die marketeers van de jezelf industrie je verkopen. Maar het fijne aan dit verhaal is dat wanneer je in marketing alleen over jezelf praat, schrijft of blogt dan kun je het schudden.

Wat is authentiek dan wel?

Wanneer je een enkele kleur op een wit doek schildert ziet hij er anders uit dan wanneer je er een andere kleur omheen schildert. Zo worden de uiteindelijke kleuren bepaald door alle omliggende kleuren. En nu komen we in de richting van jezelf.

Bijna zover nog even…

Nou, ga maar even zitten. Jezelf zijn is namelijk niet altijd even leuk. En soms zou je het niet willen maar toch, als je doorzet, blijkt pas wat het waard is.

Ik ga je iets geks vertellen:

een paar jaar terug werkte ik in een groot gekoeld magazijn. De tussendeuren naar buiten om te laden en lossen moesten daarom zo kort mogelijk open zijn. Nu was ik bezig met lossen en stond één van de tussendeuren te lang open naar iemands mening.

Hij stormde op mij af en ik zal je de woorden maar besparen maar hij schreeuwde in de trend van of ik mijn verstand had verloren. Wat is het eerste wat in je opkomt als iemand tegen je tekeer gaat?

Nu ben ik geen heilige of zo maar ik weet wel als mensen tekeer gaan er achter dat geschreeuw een persoon zit. Met bijvoorbeeld een slechte dag. Om wat voor reden dan ook. Ik zei alleen: ‘O.k. ik realiseerde het me niet bedankt voor je aanwijzing.’ Daar liet ik het bij.

Nee, ik had er verder geen belang bij want hij was gewoon een medewerker en ik ook. Maar even een lang verhaal kort: 8 maanden later werd ik onverwacht bedrijfsleider en jij mag raden van wie ik vanaf dag 1 heel veel steun kreeg…..

Negatieve emoties van anderen hebben meestal niks met jou te maken tenzij jij ze opzettelijk uitlokt. En dat brengt ons naar de sleutel van jezelf zijn:

authentiek zijn is de balans tussen jou en de ander.

De balans, o.k. ja, wat kan ik daar nu mee? Nee, nee, verkeerde vraag. Authentiek zijn is niet ik maar wij.

‘Ja hoor, hoe kan ik mezelf zijn met een ander?’

Nou ik erover nadenk, dat kan natuurlijk wel.

Niks van wat jij doet of zegt staat los van anderen. Het precies het tegenovergestelde van wat al die tips je vertellen: hoe meer jij rekening houdt met de ander, hoe meer vrijheid jij geeft, hoe meer je jezelf bent. Tegenstrijdig roep je nu. Toch niet.

Het is als met een veer. Wanneer jij op een veer drukt voel je weerstand. Hoe meer je drukt, hoe moeilijker. Je houdt het misschien een tijdje vol maar daarna wordt het steeds moeilijker. Tot je het niet meer houdt.

Bijvoorbeeld als je iemand aan het overtuigen bent. Jij geeft een argument, de ander een bezwaar. Enzovoort. Een van de twee gaat toegeven. Als jij een discussie wint is er een verliezer, de ander. We weten allemaal hoe verliezen voelt.

Maar in feite is de verliezer winnaar. Hij of zij maakt de ander blij.

Dat betekent als de ander schreeuwt en jij gaat er tegenin gaat de balans klapt. Als jij terugwijkt blijft de balans. De ander heeft dan als het ware een beetje meer. Ah, dat is lastig. Ik hoor je denken……Maar toch komt de balans op die manier veel sneller in evenwicht. Uiteindelijk geldt dit: zoals jij anderen behandelt zullen zij jou behandelen. Gaat altijd op.

Is jezelf zijn dan precies andersom, jezelf wegcijferen?

Oops, dat is niet zo mooi en gelukkig, nu zijn we aan het verkeerde uiterste beland. Jezelf zijn is: balans. Wegcijferen is compleet uit balans. Net als de kleuren in het schilderij pas in balans zijn als ze er allemaal op staan. Wanneer het schilderij helemaal klaar is. Dat is niet helemaal waar. Een schilderij is nooit af. Er is altijd nog wel iets wat beter kan. Alleen, op een gegeven moment zet je er een punt achter. Net als in het leven.

Maar balans is dat jij soms wat neemt en geeft. Er is altijd evenwicht, alleen het voelt niet altijd zo. Want geven is een makkie, bij aardige mensen. Maar geven als iemand helemaal niet aardig is…en ook dat is balans.

Jezelf zijn gaat, hoe tegenstrijdig het ook lijkt, nooit lukken in je eentje.

Eindelijk jezelf

Balans. En dat bereik je door de ander de vrijheid te geven om te zijn zoals hij of zij wilt. Want alleen als je de ander de ruimte geeft krijg jij die ook. Hoe meer authentiek je daardoor wordt hoe meer mensen jou ook zo ervaren en je daarmee veel meer toestaan. Zij worden openhartig naar mate jij dat ook bent.

Ik ben niet religieus maar dat is wat de bijbel bedoelde met: keer hem ook de andere wang toe.

Conclusie

Authentiek of wel jezelf zijn kun je niet zelf. Alles in deze wereld dus ook iedereen is met elkaar verbonden. Overigens blijkt dat voor het hele voor ons bekende universum zo. Schommelt een planeet, dan schommelen anderen mee.

Je kunt zeggen: ‘Ik laat anderen in hun waarde.’ Maar daarmee zit je al snel weer aan de kant van ‘ik vind.’

Net zoiets als dat je stelt als hij of zij dit doet dan doe ik ook. Nu is wat een ander doet doorslaggevend.

En nu heb ik er een heel stuk over geschreven. Om je dit uit te leggen. Maar die balans dat kan a la minute, bij de eerste seconden van de kennismaking. Misschien heb je dat weleens ervaren bij iemand met wie je een instant klik had.

Nee, het is geen truckje.

Of een moment waar je naartoe werkt. Als ik zo en zo doe ben ik authentiek. Het is een proces, wat bij de ene in een paar maanden kan en bij anderen een heel mensenleven duurt. Dat verschil is afhankelijk van hoe jij bereid bent jezelf te confronteren. Met de dingen die je tegen houden. Kortom jouw overtuigingen.

Wat je tegen houdt is bijvoorbeeld dit:

Als hij dit of dat doet dan doe ik. We kennen het allemaal wel. Ik accepteer anderen als zij mij dat ook doen. Maar jezelf zijn betekent veel meer ik accepteer anderen die mij niet accepteren.

Wat voor voordelen heeft authentiek zijn dan?

Jij wordt makkelijker geaccepteerd, mensen praten sneller tegen je, omdat het in je manier van doen verweven raakt. In je manier van spreken en in je manier van schrijven.

Zo zie je dat jezelf zijn wel offers vraagt. De reden waarom niet iedereen authentiek, deels of helemaal zal zijn. Concreet betekent het ook dat je aan de slag moet met jouw overtuigingen. Hoe het menselijk denken werkt. Ook dat is weer een heel verhaal.

Jezelf zijn is niet zoals veel tips je laten geloven je niet op anderen richten, of jezelf omarmen, nou noem maar op. Authentiek zijn is de balans gebruiken tussen jou en de ander. Op geen enkele manier kun je jezelf zijn in deze wereld zonder een ander. Behalve als je dood bent. Of niet geboren. Maar het is onduidelijk wie of wat of hoe je dan bent.